Het leven is goed hier, ik zou liegen als ik zou zeggen dat dit niet zo was. We hebben een mooi dak boven ons hoofd, leuke banen, liefde, gezondheid en we doen in onze vrije tijd wat we leuk vinden. We zijn ons hier heel bewust van, en dankbaar voor. Maar toch blijft het kriebelen bij ons allebei…
Ik denk dat het duidelijk is dat wij houden van ons werk, en dat we er iedere dag weer energie van krijgen. Mensen enthousiasmeren, motiveren, inzichten geven en weer lekker in hun lijf laten zitten, vinden wij allebei het mooiste wat je maar kunt doen. Hoe fijn is het dan, als je dat ook MAG doen?!
Na 2 turbulente jaren in privésfeer, en een daarbij komende verbouwing van 9 maanden, hebben wij alsnog besloten om in het diepe te springen en ons mooie stekje te koop te zetten. Niet omdat het hier niet goed is al 8 jaar, en dat we niet gelukkig zijn, in tegendeel. Maar we hebben op werkgebied (lees passie), nog zoveel wensen en leuke ideeën die we op deze plek niet kunnen realiseren. Het enthousiasme van ons gepassioneerde types, blijkt niet te temmen.
DE workshopbezoekers en cliënten die hier (regelmatig) komen, weten (en zeggen ook vaak) hoe fijn het hier is. Maar deze mensen weten ook hoe enthousiast wij zijn, en dat we graag nog meer willen bieden, groeien en ontwikkelen.
We zullen best een traantje laten, als we de mooie voordeur hier achter ons dichttrekken. Maar we hopen en vertrouwen erop, dat we binnen de gemeente een fijne plek zullen vinden, die ons helpt bij het realiseren van die razend leuke dromen en plannen.
Dat betekent wel dat mijn nieuwe kookboek voor nu even op een laag pitje komt te staan. We maken dit namelijk omdat we het leuk vinden, en we vinden het belangrijk dat hier al onze aandacht naar uit kan gaan. We doen dus eerst het een, en daarna focussen we weer met liefde en plezier (as always) op het ander.
Ik blijf ondertussen met dezelfde regelmaat, recepten en updates delen. Ook blijf ik schrijven voor 073 Culinair, en gaat de rest van onze werkzaamheden ook heerlijk door.
Vandaag deel ik met jullie het vegetarische en super lichte recept van deze heerlijke plantaardige risotto met groene asperges, want daar is het nu tijd voor, en ik ben fan van asperges!
Ingrediënten (voor 2-3 porties):
bloemkoolroosjes van 1 bloemkool
200 gr gemengde paddenstoelen, in stukken
100 gr groene aspergepunten
200 gr verse bladspinazie
1 rode peper, in ringen (met zaden en lijsten, extra pittig)
1 sjalot, gesnipperd
2 teentjes knoflook
sap van een halve limoen
2 el krachtige groentebouillon
50 ml kokosmelk
zwarte peper en Himalaya zout
zonnebloempitten (ter garnering)
kokosolie
Bereiding:
Maak de bloemkoolroosjes “fijn” in de keukenmachine, totdat ze op risotto lijken. Het is ook mogelijk de bloemkool te raspen of om het gewoon fijn te snijden. Het maakt niet uit hoe je het doet, zolang de roosjes fijn zijn en lijken op risotto.
Laat wat kokosolie heet worden in een wok. Bak hierin de sjalot en rode peper met wat Himalaya zout, glazig.
Doe nu de spinazie met wat peper en Himalaya zout erbij, en wok tot deze volledig geslonken is. Schep er de paddenstoelen bij en knijp de teentjes knoflook erboven uit. Laat dit een paar minuutjes garen. Nu kan de bloemkool risotto erbij, samen met bouillon en de kokosmelk. Schep goed door en laat langzaam garen met de deksel op de pan.
Verhit ondertussen wat kokosolie in een andere pan en bak hierin de aspergepunten met wat peper en Himalaya zout, in circa 5 minuutjes gaar.
Meng de aspergepunten nu door de risotto en pers de halve limoen erboven uit. Schep nog eens goed door elkaar. Verdeel over 4 borden en garneer met zonnebloempitjes.
Zet eventueel nog zwarte peper en Himalaya zout op tafel voor de liefhebber.
Geniet, Mandy
GV – SV – KA – LV
