Rome, de eeuwige stad, de hoofdstad van Italië. De afgelopen paar dagen heb ik er doorgebracht met m’n lief. Het was trouwens geen liefde op het eerste gezicht met deze stad. Thuis had ik braaf uitgezocht hoe we het beste van vliegveld Ciampino bij ons hotel konden komen.
Dat zou er als volgt uit hebben moeten zien. Van Ciampino met een bus van Terravission naar Termini (Rome-Centraal). Vandaar met de metro naar Santa Maria del Soccorso en daar zou een pendelbus naar het hotel staan. Staat ie er niet? Geen probleem! Neem dan bus 451, deze stopt voor het hotel. Ok…dat gaat goedkomen toch? Tot bus 451 wel ja…Er stond geen pendelbus.
In bus 451 sprak ik een vrouw aan die in gebrekkig Engels vertelde welke bushalte de onze was. Het was inmiddels donker. Ik vroeg nog, weet u het zeker want deze bus zou moeten stoppen VOOR het hotel? Nee, zei ze het is echt deze halte. Toen we uitstapte riep ze: ‘be careful! (ben voorzichtig)’ Wat?! Why?! Dat was vrij snel duidelijk. We stonden midden in het werkgebied van de Italiaanse dames van lichte zeden, in het donker, langs de snelweg, met verdekt opgestelde mannen…aaaah!!
M’n lief pakte me kordaat vast en zei: ‘stevig doorlopen, kom’. We zijn in hysterische stap en met een gortdroge keel (ik althans) achter een man aangelopen (verstandig…uh nee, maar ja…) Toch bleek dit goed te zijn. Hij loodste ons, zonder het zelf te weten, zo weer het betere deel van Rome in.
En daar? Daar was het mooi! Rome is prachtig. Precies zoals iedereen het noemt, 1 groot openluchtmuseum. Het Sint Pietersplein, het Colosseum, het pittoreske Trastevere met de mooie basiliek van Santa Maria en de leuke terrassen. De Spaanse trappen en het plein en Piazza Navona met de 3 fonteinen, allemaal meer dan de moeite van het bezichtigen waard! Wat mij het meest is bijgebleven, is het Pantheon en het intieme plein er omheen. De sfeer is hier fantastisch! In de vroege avond zit er een cellospeler die al zijn emoties in muziek weet uit te drukken en gretig gebruik maakt van de volmaakte akoestiek en het enthousiaste publiek.
Om de hoek zit Tazza D’ Oro het oudste en bekendste koffiehuis met de beste barrista’s van Rome en dus de hemel voor deze koffiedrinker. Je zou denken dat ze de prijzen daar dan ook wel kennen, maar niets is minder waar. 0,90 cent voor een espresso is natuurlijk meer dan vriendelijk! De huisspecialiteit is granita (geschaafd koffie ijs) met room. Hoe het precies gemaakt wordt weet niemand, dit wordt geheim gehouden. Ik dacht, dat vind ik wel leuk…om hier eens mee aan de slag te gaan als ik thuis ben.
De Italiaanse keuken is Puur en Lekker. Hier wordt met aandacht en liefde een maaltijd bereidt zonder al teveel poespas. Een salade wordt op smaak gebracht met een goede olijfolie, zout en peper, zo ook de vers gemaakte pasta.
Pizza eten doe jij bij Baffetto, volgens velen de beste pizzabakker van Rome. Tip: Kies ervoor om hier te lunchen, in de avond staan de mensen er in de rij.
Jammer genoeg kon ik met slechts handbagage, geen lekkere oliën mee naar Nederland nemen. Dus de volgende keer ga ik terug met een koffer en kiezen we voor een hotel in het romantische centrum. 😉
Granita (ijskoffie)
Ingrediënten voor 4 porties:
200 ml vers gezette espresso (of iets minder sterke koffie)
2 el ahornsiroop
Kokosslagroom (klik hier)
Bereiding:
Meng de sterke koffie met de ahornsiroop en giet in een lage bak. Wanneer het is afgekoeld zet je het voor zo’n 2 uurtjes in de vriezer. Schep er ieder half uur flink met een vork doorheen zodat er koffiekristallen ontstaan.
Schep een laagje kokosslagroom in een mooi glas, schep de granita erop en top af met opnieuw kokosroom.
Buon apetito!
Geniet, Mandy
GV – LV – SV
Kijk eens naar mijn blogs van 19 en 20 sept. (Rome 1 en Rome 2). Wij hebben vrijwel dezelfde dagen daar doorgebracht. Inderdaad een prachtige stad en dito sfeer. Bovendien hadden wij en dus jullie ook, lekker weer.
Haha, wat gaaf zeg! 😀